Jaloersmakende wijn: een belangrijk boek

Je kunt het af en toe te smeuïg vinden. Hier en daar te voorspelbaar of kort door de bocht. Met iets te vaak inhoudelijke dialogen op momenten in de verhaallijn die afbreuk doen aan de geloofwaardigheid. Maar voorlopig heb ik het niet geschreven en Peter Klosse wel.

Jaloersmakende wijn is een belangrijk boek. Niet omdat het vlot geschreven en spannend (genoeg) is. De pagina’s schieten bij het lezen onder je handen vandaan. Niet omdat de hoofdrolspeelster bloedmooi is en gedurende het verhaal tot andere inzichten komt. Een fijne extra dimensie (dat laatste). Ook niet omdat het zeer smakelijk leesvoer voor liefhebbers van wijn en eten is. Dat is het maar, het is veel meer dan dat. Dan al die dingen bij elkaar.

Het is een belangrijk boek omdat het de zere vinger legt op wat er mis is. Want er is zoveel mis in de wereld van wijn, van landbouw in het algemeen. Van wat we dagelijks eten en drinken. Door op geld beluste multinationals die maar blijven inzetten op chemicaliën en gifstoffen, en voorrang geven aan monocultuur.
Het put de aarde uit. Het breekt de biodiversiteit - nog verder - af. Het tast onze gezondheid aan. Een mentaliteit die getuigt van een kortzichtige visie, ingegeven door niets anders dan economisch gewin.

Peter Klosse strijdt met zijn boek voor een hoger doel. Een betere wereld. Gezonder, eerlijker en natuurlijker. Een wereld met een toekomst. Zo concludeer ik, ik vul het maar een beetje voor hem in.

Er ís wel een toekomst, de aarde redt zich wel - overleeft het wel. Heeft wel vaker voor hete vuren gestaan. De vraag is alleen of wij mensen het overleven. Als we dat willen, dan moet er wel wat veranderen. Best veel eigenlijk, en het liefst vandaag nog. Daar beter over nadenken, je bewust maken van de urgentie, dat is de essentie van dit boek. Bij mij werkte het in de zin van: het is eigenlijk nog veel erger dan waar ik al bang voor was (er van uitgaand dat alles klopt wat Peter beschrijft - maar ik vertrouw en geloof hem).

Nu dacht ik al stiekem over veel van dit soort dingen na en probeer er ook naar te handelen. De kunst is bij dit soort kwesties altijd om de mensen te bereiken die dat minder doen of helemaal niet. Mensen die het niet boeit, niet als de waarheid aanzien of simpelweg weinig keuze hebben als het gaat om wat ze wekelijks in hun boodschappenkar stoppen - ik noem maar een voorbeeld.

Maar alles helpt, elke stap is er één. Hoe klein ook. Zoals dit stukje tekst dat ik op een vroege maandagmiddag bij elkaar klopte. Wie weet. Doe er je voordeel mee, geef het door en schenk een goed glas natuurlijk gemaakte wijn in. O, en lees dat boek - uiteraard! Cheers.